با توسعه علوم انسانی و رشد علوم رفتاری به راهنمایی و مشاوره به عنوان شاخه ای مستقل از علوم رفتاری توجه شد. ابتدا از راهنمایی و مشاوره برای کمک به دانش آموزان در زمینه رشد، سازگاری و تصمیم گیری تحصیلی و شغلی استفاده می شد و بیشتر در مراکز آموزشی به کار می رفت. سپس به تدریج از آن در مراکز بهداشتی و درمانی برای کمک به رشد، پیشگیری و درمان اختلالهای عاطفی ـ رفتاری بهره گرفتند. امروزه راهنمایی و مشاوره به صورت حرفه ای یاورانه برای کمک به افرادی است که در رشد، سازگاری، تصمیم گیری، روابط خانوادگی، مهارتهای اجتماعی و شیوه زندگی مشکلاتی دارند و مشاوره به این افراد کمک می کند تا راه حلی برای این مشکلات بیابند. در این کتاب، راهنمایی و مشاوره به صورت جریانی همپوش به کار رفته و از یکدیگر متمایز نشده است.