کتاب «مرصادالعباد» که در قرن هفتم هجری - یکی از دوره های مهم تاریخ تصوف ایران - به دست نجم الدین رازی ملقّب به دایه نگاشته شده، گذشته از اهمیتی که به لحاظ تعلیم مبادی و اصول تصوف دارد، به جهت نثر پخته و بیان آهنگین چنان اهمیتی دارد که استادان بزرگ آن را «سِحر مطلق» خوانده اند. کتاب «برگزیده مرصادالعباد» که به اهتمام دکتر رضا انزابی نژاد فراهم آمده، شامل مقدمه ای کوتاه درباره زندگی نجم الدین رازی و ارزشهای ادبی و عرفانی مرصادالعباد، متون برگزیده و شرح و توضیح آن است. در شرح و توضیح متون، به اصطلاحات صوفیه، مشایخ و بزرگان تصوّف، مضامین مشترک متن با اشعار شاعران پیش و پس از نجم الدین دایه، اعتقادات صوفیه و لغات تاریخی توجه خاص شده است.