تقریب اذهان، تقویت درک و همدلی و کمک به حل پایدار مسائل زندگی جمعی، از دستاوردهای خاص گفت و گو و تعامل است. از آنجا که تفسیر افراد مختلف از امری واحد، متفاوت است و به طور معمول هر فرد سهمی از حقیقت را در اختیار دارد، نیاز است که در جامعه، ضمن احترام به خرد جمعی، امکان ابراز نظر و گفت و گو به خوبی فراهم شود تا خیر جمعی حاصل گردد. بهره گیری از این امر در برنامه ریزی شهری، همانند سایر حوزه های اجتماعی نیز کاملا ضروری است. در این صورت است که تعامل گروههای مختلف با تخصصها و منافع متفاوت و تأثیرگذاری و تأثیرپذیری از یکدیگر میسر می شود و احساس رضایت و تعلق خاطر به شهر فراهم می آید. این کتاب گامی است در راه دستیابی به حضور فعال و کارآمد شهروندان در ساماندهی محل زندگی خود.