در این اطلس سعی شده است محل هایی را که از حدود 200 هزار سال تا 8000 سال پیش، گروه هایی در آنها می زیستند و در مراحل بعدی به توسعه استقرار خود ادامه دادند، نشان داده شود؛ بنابراین آخرین دوره فرهنگی که در این اطلس در نظر گرفته شده، پایان دوره یکجانشینی و استقرار دائم در روستاهای ایران است. محل هایی در این اطلس آمده اند که حداقل یک اطلاعیه درباره آنها چاپ و منتشر یا در یک خبرنامه چاپ شده، نامی از آنها برده شده باشد. از آنجا که توضیحات مفصلی درباره برخی از بخش های مندرج در این اطلس در کتاب ایران در پیش از تاریخ: باستان شناسی ایران از آغاز تا سپیده دم شهرنشینی آمده است، در پایان هر بخش ارجاع به آن بخش های کتاب افزوده شده است. علاوه بر این، نویسنده برای هر یک از مناطق 9گانه تقسیم بندی، یک یا حداکثر سه محل باستانی شاخص و برای معرفی محل ها ی معرف دوره نوسنگی غرب ایران، چهار محل را به اختصار ذکر کرده است. در پایانِ اطلس برای هر محلی که نام آن در نقشه آمده، حداقل یک مرجع ارائه و فهرست ارجاعات، الفبایی نیز تنظیم شده است.