تجربه جهانی نشان می دهد که برای نیل به توسعه پایدار راهی جز عملیاتی کردن سیاست مشارکت و بخش غیردولتی وجود ندارد. برای گسترش بخش غیردولتی باید به تدریج بخش دولتی به انجام امور حاکمیتی بسنده و در بیشتر امور که ماهیت تصدی گری دارند، نقش نظارت عالیه را ایفا کند. برنامه ریزی مشارکتی، برون سپاری و قابلیت واگذاری وظایف دولتی، دیدگاههای عملیاتی صاحب نظران مشارکت، تقویت مباحث تجارب جهانی و تکمیل مطالب بخش غیردولتی در ایران، مباحثی هستند که در نسخه بازنگری شده این اثر توسط مؤلف به کتاب افزوده شده اند؛ انتظار می رود ویراست جدید این کتاب، بتواند تا حدودی نیازهای علمی، آموزشی، پژوهشی و اجرایی مربوط به مشارکت و سازمان های غیردولتی را پاسخ دهد.