در این مجموعه، ده گفتار به ظاهر مستقل آمده که تماماً حول محور کلام جدید نگاشته شده اند. در نخستین گفتار، برهان نظم، ویژگیهای مجموعه منظم، و ایرادات هیوم و کانت بررسی شده است. گفتار دوم به «دلیل انباشتی» یا اقامه براهین مختلف، اما هم غایت اختصاص دارد. در گفتار سوم سازگاری علم الهی و اختیار آدمی و در گفتار چهارم معجزه، امکان معجزه و انتقادات هیوم بررسی و تحلیل می شود. در گفتار پنجم و ششم نسبت ایمان و عقلانیت و تفسیر تجارب دینی به بحث گذاشته شده است. چهار گفتار پایانی کتاب به بررسی خاستگاه دین، زبان دینی، تعامل و دیالوگ علم و دین و رستاخیز ابدان و ارواح اختصاص یافته است.  مولفان علاوه بر آرای فیلسوفان اسلامی از متفکران غربی مانند «هیوم»، «کانت»، «اگوست کنت»، «دورکیم»، «فروید»، «مارکس»، «اتو» و «الیاده» نیز مدام سخن گفته اند. هر گفتار را یک نویسنده نگاشته و منابع هر یک در پایان آن آمده است.