علوم اعصاب یکی از مبانی و منابع ارزشمند اطلاعاتی برای نظریه و عمل تربیتی  است که در دهه های اخیر موجی از بینشهای نوین درباره سازوکارهای عصبی زیربنایی یادگیری و رشد عرضه کرده است. نظریه پردازان و برنامه ریزان تربیتی می توانند با اتکا به مبانی و اصول عصب شناختی یادگیری به توصیف و تبیین جامع تری از ماهیت پدیده های تربیتی دست یابند و متعاقب آن سیاستها و برنامه های مدارس را بهبود بخشند.     کتاب حاضر با مروری جامع بر پیشینه نظری و تجربی مرتبط با مطالعات عصب – تربیت به توصیف و تحلیل این مبانی و اصول و کاربردهای تربیتی مبتنی بر آنها می پردازد. اگر چه مجموعه این اصول و رهنمودها ممکن است همه دلالتها و کاربردهای تربیتی پژوهش علوم اعصاب را در برنگیرد، اما بخش گسترده ای از دانش قابل اعتبار و قابل اعتماد را عرضه می کند که با اطمینان می تواند در عرصه سیاست گذاری و عمل به کار گرفته شود.