حقوق اساسی دانشی در حوزه حقوق عمومی است. در نگرش کلی، چهار غایت را برای حقوق اساسی مدرن می توان در نظر گرفت: ساماندهی قدرت سیاسی، تنظیم روابط شهروندان و قدرت سیاسی و تضمین حقها و آزادیهای بنیادین شهروندان. در حقوق اساسی به الگویی نیازمندیم تا تمامی غایتهای فوق را با استفاده از سازوکارهای موجود در آن تحقق بخشیم و منطق حقوق اساسی بر این الگو حاکم باشد. این الگو در حقوق اساسی «دولت حقوقی» نامیده می شود. «دولت حقوقی» دولت مقید یا محصور به حقوق است. ما تمامی غایتهای حقوق اساسی را بدین منظور به کار می گیریم که قدرت سیاسی به وسیله هنجارهای حقوقی مهار شود، و این هنجارها بر روابط درون قدرت سیاسی و روابط آن با شهروندان حاکم باشد. در نهایت، هدف نهایی الگوی «دولت حقوقی» حمایت مؤثر از حقها و آزادیهای شهروندان است که در قانون اساسی برای آنان به رسمیت شناخته شده است.