حقوق عمومی که یکی از دو شاخه اصلی دانش حقوق است، در تعریفی کلی به مجموعه ای از قواعد و هنجارهای حقوقی اطلاق می شود که بر روابط دولت و مردم حاکم است و در عین حال منافع عمومی را تأمین می کند. رسالت اصلی این شاخه از علم حقوق ایجاد هماهنگی میان اقتدار عمومی و حقوق و آزادیهای فردی است و نهادی که در این میان و در جهت تحقق هدف یاد شده مهم ترین مسئولیت را بر عهده دارد، دولت است. دولت که رکن اصلی حقوق عمومی به شمار می رود، اهداف و کارکردهای متفاوتی دارد و تحول کارکردهای آن در دوره معاصر، تکامل ساختاری آن را نیز با تکیه بر سه رکن اصلی آن (جمعیت، سرزمین و حاکمیت) ضرورت می بخشد. با تکیه بر این نقش حیاتی دولت حوزه دیگری از حقوق عمومی به بحث درباره حقوق و آزادیهای بنیادین  و ارتباط اخلاق و ارزشهای اجتماعی با جایگاه حاکمیتی دولت در اجتماع می پردازد و ابعاد مختلف آن را تبیین و بررسی می کند.