در نیمه دوم قرن نوزده میلادی اولین آثار مفرغی لرستان راه خود را به موزه های مهمی چون بریتانیا و لوور باز کرد. منشأ این مفرغها، حتی تا 1920 که تعدادی از آن آثار در بازارهای عتیقه خرید و فروش می شد همچنان ناشناخته باقی مانده بود. پس از این دهه و با کاوشهای گسترده، اشیاء پراکنده زیادی در اختیار پژوهشگران قرار گرفت. عدم آگاهی از بافت باستان شناختی منطقه، درک اهمیت آثار و شناخت مردمانی را که آن اشیاء نفیس را تولید کرده بودند با مشکلات مواجه می کرد. به این منظور هیئتهای باستان شناختی بلژیک از 1965 تا 1979 میلادی بررسی و کاوشهای منطقه پشتکوه لرستان را برعهده گرفتند. این کاوشها به آنها اجازه داد تا ویژگیهای منحصر به فرد مفرغهای لرستان را به عصر آهن ـ دوره ای که به طور تقریبی بین 1300/1250 تا 600 ق.م قرار دارد ـ نسبت دهند. عصر آهن لرستان با فرهنگهای قدیمی تر عصر مفرغ آن منطقه، دارای گسستی آشکار بوده، و از یک نوع پیشرفت فرهنگی مخصوص به خود برخوردار بوده است؛ هم اکنون نیز با ابزارهای مفرغی معروف و متداول خود شناخته می شود. این مفرغها منحصر به فرهنگ لرستان بوده، اغلب شامل پیکرکهای مفرغی تزیینی، سلاح، جواهرات و ادواتی چون لگام اسب با انواع گونه بندها، دسته های سنگی چاقوتیزکن و حلقه های یراق است. کتاب عصر آهن اولیه در پشتکوه لرستان گام بسیار مهمی در شناخت، مطالعه و طبقه بندی آثار مفرغی لرستان است و نویسنده کتاب با توانایی فراوان توانسته هزاران قطعه از باارزش ترین آثار فرهنگی این مرزوبوم را در یک روند کاملاً علمی و طاقت فرسا، شناسایی و طبقه بندی کند. این اثر می تواند به عنوان منبعی قابل اطمینان مورد استناد محققان ایرانی قرار گیرد. مترجمان متن فارسی این کتاب نفیس را به باستان شناسان و خوانندگان ایرانی تقدیم می دارند.